Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2015

Ανάλυση σταδίων κατασκευής

Επιλογή χάρτη και ακριβούς περιοχής: Σήμερα υπάρχει μια πληθώρα τοπογραφικών χαρτών για τους ορεινούς όγκους της Ελλάδας και του εξωτερικού. Οι ελληνικές χαρτογραφικές εταιρείες έχουν επιτύχει εξαιρετική ακρίβεια απόδοσης του τοπίου με ιδιαίτερη προσοχή στα μονοπάτια και στα χαρακτηριστικά σημεία προσανατολισμού. Αυτό που κατά τη γνώμη μου λείπει είναι η καλλιτεχνική απόδοση των βραχωδών και απόκρημνων περιοχών. Η ισοϋψείς γραμμές εκεί δεν αποδίδουν με ακρίβεια  τις κατακόρυφες λεπτομέρειες και αναγκαστικά το καλλιτεχνικό χέρι έχει εκεί πρωτεύοντα ρόλο. Για τα βουνά της Δυτικής και Βόρειας Ευρώπης η Compass και η Tampacco έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά αποδίδοντας εξίσου καλά τις απόκρημνες περιοχές. Για το ανάγλυφο μοντέλο ο χάρτης πρέπει να επιλεγεί με βάση τη διάκριση των ισοϋψών καμπυλών. Ιδιαίτερα στις απόκρημνες περιοχές. Ασάφεια εκεί ισοδυναμεί με αυθαιρεσία. Επόμενο που θα πρέπει να αναζητείται είναι η σαφήνεια των λοιπών λεπτομερειών όπως βλάστηση, κατοικημένοι τόποι κλπ. Η ακριβής περιοχή που θα αποδοθεί πρέπει να επιλεγεί με βάση το κυρίαρχο θέμα. Αν το θέμα είναι μια κορυφή θα επεκταθούμε μέχρι τους πρόποδες εφόσον βρίσκονται κοντά ώστε να τονίζεται το υψόμετρό της ή τουλάχιστο οι αντιθέσεις στο υψόμετρο. Η ψηλότερη κορυφή καλό είναι να είναι κοντά στο κέντρο της περιοχής του ανάγλυφου χάρτη. Ενδεικτικά μια σελίδα Α4 σε χάρτη 1:25.000 είναι 5 Χ 7 χλμ περίπου εφόσον το 1 χλμ είναι 4 εκατοστά.
Αποσαφήνιση των ισοϋψών καμπυλών των 100 m στο χάρτη: Εδώ χρειάζεται επισταμένη παρατήρηση. Κάθε ισοϋψής των 100 μ πρέπει να «κλείσει». Δηλαδή πρέπει να μην αφήνει σε κανένα σημείο του χάρτη κενό και ασάφεια. Σε μερικά σημεία πολλά χρώματα, τοπωνύμια και  λοιπές λεπτομέρειες καλύπτουν τις ισοϋψείς που χρειαζόμαστε. Εκεί είναι δυνατό εφόσον και βοηθητικές ισοϋψείς δεν βοηθούν να ανατρέξουμε ακόμα και σε άλλο χάρτη.
Αποτύπωση ισοϋψών των 100 m, κορυφών, βυθισμάτων και υδατογραφίας σε διαφανές: Επιλέγουμε κατ’ αρχήν διαφανές, ζελατίνα που δεν παραμορφώνεται (σαν χαρτόνι) και αποτυπώνουμε με μαρκαδόρο οινοπνεύματος τις ισοϋψείς όλης της περιοχής του χάρτη που θα κατασκευαστεί. Μαζί αποτυπώνουμε τις κορυφές (τριγωνομετρικά και μη) και τα ρέματα. Ιδιαίτερα σε περιοχές που οι ισοϋψείς απέχουν πολύ μεταξύ τους σημειώνουμε τα όρια και το σχήμα μικρών εδαφικών εξάρσεων κάτω των 100 μ.
Αποτύπωση ισοϋψών ανά 2 σε MDF 4mm και κόψιμο περιγράμματος εξωτερικής με επιτραπέζια σέγα: Εδώ αντιγράφονται με καρμπόν δύο διαδοχικές ισοϋψείς κάθε φορά πάνω στο MDF. H εξωτερική θα κοπεί και η εσωτερική είναι εκεί που θα «πατήσει» η ψηλότερη. Επειδή όταν είναι μεγάλο το μοντέλο πρέπει να είναι κενό εσωτερικά για να μειωθεί το βάρος του πρέπει να αφεθεί ανάλογος χώρος εσωτερικά της εσωτερικής ισοϋψούς για να κολλήσει η επόμενη.
Δημιουργία κλιμακωτού μοντέλου με χτίσιμο των MDF  ισοδιάστασης  100 m. Πρόσθεση ακίδων στα σημεία των κορυφών ανάλογα με το υψόμετρο: Οι ισοϋψείς των 100 μ (νοβοπάν 4 χιλ) που έχουν κοπεί με τη σέγα κολλιούνται η επόμενη πάνω στην προηγούμενη προσέχοντας το καλιμπράρισμα κάθε φορά. Λάθος 1 χιλ. στο καλιμπράρισμα ενδεχομένως να δημιουργήσει προβλήματα στην τελική διαμόρφωση του μοντέλου.  Στις κορυφές τοποθετούνται οδοντογλυφίδες με αναγωγή στο υψόμετρο. Πχ 75 μ = 3 χιλ
Γέμισμα του κλιμακωτού μοντέλου με μίγμα πριονιδίου και
κόλλας ξύλου: Το γενικό γέμισμα γίνεται με το μίγμα που περιγράφεται. Πρέπει να είναι αρκετά αραιό ώστε να καλύπτει κενά όχι τόσο όμως ώστε να «τρέχει». Η αραίωση γίνεται με νερό. Δουλεύουμε σταδιακά και σε πολλά σημεία γιατί αργεί να στεγνώσει. Η γενική ανάγνωση του χάρτη είναι απαραίτητη.
Εκλέπτυνση και τελική διαμόρφωση του τοπίου με ξυλόστοκο: Η καλλιτεχνική δουλειά αρχίζει εδώ. Αυτό το στάδιο έχει και τη μεγαλύτερη διάρκεια. Με τη βοήθεια του χάρτη δουλεύουμε ανάμεσα σε δυο ισοϋψείς εντός 4 χιλ δηλαδή αναπαράγοντας όλες τις λεπτομέρειες. Ο σκελετός (κλιμακωτό μοντέλο) μας βοηθά δίνοντας τα σημεία αναφοράς. Η καλή ανάγνωση του χάρτη είναι βασική μια που προσοχή περνάει επαναλαμβανόμενα από το σημείο του χάρτη στο σημείο που διαμορφώνεται. Τα εργαλεία μπορεί να είναι κοπίδια, οδοντιατρικά εργαλεία ακόμα και παραμάνες. Ταχύτροχος τύπου Dremel είναι επίσης απαραίτητος για την χάραξη των δρόμων και ενδεχομένως ρεμάτων και λοιπών ανάλογων σχηματισμών.
Επεξεργασία και διαμόρφωση ορίων και βάσης μοντέλου: Τα πλαϊνά του μοντέλου (κάθετες επιφάνειες) πρέπει να στοκαριστούν και να τριφτούν καλά ώστε να γίνουν τελείως λείες.  Το ίδιο και η βάση (περίγραμμα). Τελευταίο θα μείνει το βάψιμο και το λουστράρισμα.
Χρωματισμός και τοποθέτηση υπομνήματος: Τα χρώματα που χρησιμοποιούνται είναι πλαστικό και ακρυλικά. Είναι υδατοδιαλυτά και αναμειγνύονται εύκολα μεταξύ τους για να επιτύχουμε την κατάλληλη απόχρωση. Όπως ανέφερα πριν για το χρωματισμό απαιτούνται κάθε είδους πληροφοριακό υλικό εκτός του χάρτη όπως δορυφορικές λήψεις, αεροφωτογραφίες και κοινές φωτογραφίες. Δασικές εκτάσεις ή περιοχές καλυμμένες με μόνιμη βλάστηση απεικονίζονται με θρυμματισμένα φύλλα, άμμο, ακόμα και υπόλειμμά καφετιέρας γαλλικού καφέ, βαμμένο κατάλληλα επίσης με πλαστικό ανάλογα με τα φυσικά χώματα της κατά τόπους βλάστησης. Γενικά για να τονιστεί το καλύτερα ανάγλυφο εξέχοντες επιφάνειες βάφονται με ανοιχτότερες αποχρώσεις από τις βαθύτερες. Τέλος βάφονται τα πλαϊνά και περνιέται με βερνίκι η βάση.
Κατασκευή προστατευτικής  βιτρίνας από πλεξιγκλάς:  Για να αποφύγουμε τη συσσώρευση σκόνης στο μοντέλο θα πρέπει αυτό να καλύπτεται με μια προστατευτική βιτρίνα. Το πλέξιγκλας είναι σχετικά ανθεκτικό και ελαφρότερο από το γυαλί. Οι γωνίες καλύπτονται με ξύλινη γωνιακή κορνίζα η οποία περνιέται επίσης με βερνίκι. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: