Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2015

Το πνεύμα και οι αρχές της κατασκευής τρισδιάστατων χαρτών



Στην αρχή έρχεται η ιδέα και η απόφαση. Στη συνέχεια ελέγχουμε τα δεδομένα. Τι έχουμε στη διάθεσή μας;  Και το κυριότερο η επιλογή του χάρτη που θα βασιστούμε για να χτίσουμε το μοντέλο .  Θα πρέπει να έχει ισοδιάσταση. Όσο το δυνατό πυκνότερη. Μετά είναι η κλίμακα κατασκευής. Εδώ θέλει να έχει κανείς ακριβή ιδέα του τι  θέλει να αποδώσει. Κλίμακα σημαίνει και λεπτομέρεια. Η κλίμακα στον ανάγλυφο χάρτη δεν είναι απαραίτητα η ίδια. Και εξηγώ: Στον τρισδιάστατο χάρτη της Χαλκιδικής 20εκ Χ30 εκ που έφτιαξε ο δάσκαλος στο μάθημα της χειροτεχνίας πχ αν η κλίμακα των μηκών ήταν ίδια με των υψών θα μπορούσε να διακρίνει κάποιος σαν ευρύ εξόγκωμα τον ορεινό όγκο του  Χολομώντα με υψ 1165μ. και σαν ένα σπυρί τον Άθωνα με υψ. 2033μ. Έτσι η κλίμακα των υψών ήταν αναγκαστικά μεγαλύτερη ώστε να τονιστεί το ανάγλυφο και να φανούν εντονότερες οι διαφοροποιήσεις των υψομέτρων. Σαν δεδομένο πρέπει εδώ να λάβουμε υπόψη το πάχος του MDF, του φελλού ή του κόντρα πλακέ που έχουμε στη διάθεσή μας. Με αυτό θα σχηματίσουμε ένα κλιμακωτό μοντέλο αρχικά που θα χρησιμεύσει ως σκελετός και οδηγός ώστε να αναπαραγάγουμε ακριβώς το έδαφος. Πχ επιθυμώ να φτιάξω ένα μοντέλο χάρτη 1:50.000 και έχω κόντρα πλακέ 3 χιλ. Αν επιθυμώ ίδια κλίμακα μηκών υψών τα 3χιλ είναι 150μ Ο επίπεδος χάρτης έχει συνήθως ισοδιάσταση 20μ. .Ισουψής των 50 ή 150μ κλπ δεν υπάρχει. Η ψάχνω άλλο πάχος ή αλλάζω την κλίμακα. Τα χρώματα επίσης που βάφεται ένας  χάρτης είναι ένα θέμα προς μελέτη. Το μοντέλο του πατέρα μου ήταν βαμμένο ανάλογα με το υψόμετρο. Πράσινο τα πεδινά, κίτρινο πρόποδες και λόφοι, καφέ τα βουνά πάνω από κάποιο υψόμετρο.  Ένας τέτοιος χρωματισμός μάλλον δεν βοηθά ιδιαίτερα μια που τα εδαφικά χαρακτηριστικά αποδίδονται με το ανάγλυφο. Ο χρωματισμός θα πρέπει να αποδίδει από μόνος του χαρακτηριστικά που δεν επαναλαμβάνονται στο ανάγλυφο της περιοχής με επιδίωξη την προσομοίωση των φυσικών αποχρώσεων πχ το χρώμα των πετρωμάτων, το είδος της βλάστησης ή το κυρίαρχο χρώμα των κατοικημένων τόπων. Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι το έδαφος δεν είναι χρωματικά πάντα το ίδιο. Το Χειμώνα τα βουνά καλύπτονται με χιόνια και δείχνουν λίγη βλάστηση, την Άνοιξη αποκτούν νέα πράσινη βλάστηση, το προχωρημένο Καλοκαίρι η εποχική βλάστηση αρχίζει να ξεραίνεται και το Φθινόπωρο τα βουνά φαίνονται καφέ και κίτρινα. Το μοντέλο δεν ακολουθεί της εποχές. Βάφεται ανάλογα με το τι θέλει να αποδώσει αυτός το φτιάχνει. Πληροφοριακά  για της Άλπεις έχουν εκδοθεί χειμωνιάτικοι χάρτες με έμφαση της πίστες και της διαδρομές  του ορειβατικού σκι και καλοκαιρινοί με έμφαση στα μονοπάτια που το Χειμώνα είναι μη ανιχνεύσιμα και τη βλάστηση. Τελευταίο που θα πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι η έκθεση του μοντέλου δηλαδή η θέση και ο φωτισμός. Ως προς τη θέση εφόσον δεν έχει μεγάλο βάθος πχ. έως 5-6 εκ. μπορεί να τοποθετηθεί στον τοίχο. Αλλιώς σε οριζόντια βάση. Το μοντέλο θα πρέπει να φωτίζεται με τέτοιο τρόπο ώστε να τονίζονται οι  λεπτομέρειες ενώ παράλληλα να αποδίδεται η όσο το δυνατό φυσική εικόνα του.
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: